Ik ben Jenny Verhoef, klassiek homeopaat voor dieren.
In maart 2015 ben ik wederom in aanraking gekomen met homeopathie en ben ik gestart met de opleiding aan het Veterinair Homeopathie College in Lochem, waar ik in juni 2019 afstudeerde. Mijn scriptie die voor het afstudeerde schreef had de de titel “het immuunsysteem van de hond en de kat”. Een mooi onderwerp omdat steeds meer dieren lijden aan moeilijk te behandelen (auto) immuunziekte.
Ik werk nauw samen met 3 andere collega’s en regelmatig komen wij een middag bij elkaar om ervaringen uit te wisselen. Ieder van ons heeft zo zijn specialisatie. Door deze fijne samenwerking zijn wij nog beter in staat om dieren te helpen en om zo optimaal mogelijke gezond te worden en te blijven.
Hoe homeopathie mijn leven doorkruiste.
Op 16-jarige leeftijd werd ik ziek, goed ziek. De artsen dachten aan paratyfus. Mijn darmen deden niet meer wat ze moesten doen. Ik was zo verzwakt dat ik op een dag in de badkamer niet meer kon opstaan, en de artsen wisten niet meer wat ze moesten doen. Mijn lievelingsoom, stelde voor om een natuurarts te bezoeken met mij. Dit was de eerste aanraking met natuurgeneeswijze. Ik werd hierna al snel beter, maar kreeg vervolgens andere klachten. Tijdens een 2de bezoek aan deze arts vroeg hij mij wat ik wilde worden? Mijn antwoord was, iets met dieren. Ik besef nu dat deze arts psychische en lichamelijke klachten met elkaar in verband bracht.
In deze periode (25 jaar) van ondernemend trimster en fokken, showen en trainen met mijn Alaska Malamute heb ik veel mogen leren. Ik leerde dat gezonde voeding, goede huisvesting, hygiëne en vooral dier mogen zijn belangrijk zijn. Door mijn Alaska Malamute Kuini kwam ik in contact met een homeopathische dierenarts in Heemstede. Mijn vriendin (Holistische therapeute) hielp mij vaak met mijn puppen wanneer deze iets markeerden. Mijn geloof in natuurlijke geneeswijzen werd steeds meer versterkt.
Na mijn scheiding verhuisde ik met mijn sledehondenteam en mijn jongste dochter naar Duitsland. We woonden in een huis aan het bos, mijn honden en ik waren één met de natuur. Ik kwam daar tot rust, trok veel de natuur in met mijn jongste dochter Melanie. Nadat mijn laatste hond Bullet van mijn sledehondenteam was overleden had ik voor het eerst in 33 jaar gedurende 3 maanden geen hond meer.
Toen kwam Miluka in mijn leven (2013): een West Siberische Laika, een prachtige hond. Doordat Miluka ziek werd toen ze 16 maanden oud was en de dierenartsen niets meer voor haar konden doen, kwam ik wederom in aanraking met homeopathie. Mijn interesse in natuurgenezing was wederom gewekt. Tijdens het consult nodigde men mij uit om eens een les bij te wonen. Ik was inmiddels 56 jaar en vroeg mij af, wilde ik deze studie die minimaal 4 jaar duurt nog aangaan? Ik keek over mijn schouder en zag de rode draad van natuurgenezing die mijn afgelopen leven doorkruiste. Na een college bijwonen was ik om, dit wilde ik voor de rest van mijn leven. Dieren zijn mijn passie. Miluka bracht mij waar ik moest zijn.
Niet de arts maar het lichaam geneest de ziekte.
Hippocrates, Grieks arts (grondlegger van de geneeskunde) 460-377 v Chr.